Ο ναός της ορμής

 

Με το άκουσμα της λέξης «ορμή» προκύπτουν εικόνες ενός ποταμού που ρέει έντονα, ανενόχλητος, χωρίς τίποτα να τον σταματά, συνεχίζοντας την πορεία του χτυπώντας, βουλιάζοντας ή σέρνοντας τα όποια εμπόδια βρίσκονται στο διάβα του.

 

Ο Γιώργος ήταν ένας νεαρός που από τα χρόνια του πανεπιστημίου συμμετείχε σε όλες τις πορείες που γίνονταν, στην προσπάθεια του να αντιταχθεί σε ό,τι άδικο έβλεπε και να παλέψει για ένα καλύτερο κόσμο. Ένιωθε εγκλωβισμένος και η δίψα του για μια όμορφη ζωή – όπως την ονειρεύονταν – έτρεφε τις δυνάμεις και τα κουράγια του για τον αγώνα. Ήταν υποστηρικτής του ρητού ότι τίποτα δε χαρίζεται χωρίς να παλέψεις και φρόντιζε να διεκδικεί τα όνειρά του με κάθε τρόπο. Οι αστυνομικοί είχαν γίνει φίλοι του πια και στα επείγοντα ήταν τακτικός πελάτης, τις ημέρες των διαμαρτυριών. Μια τέτοια ημέρα γνώρισε τη γυναίκα του, ως τραυματία σε διπλανό κρεβάτι. Η ορμή τους για ζωή και δικαιοσύνη τους ένωσε και πορεύτηκαν μαζί, εμπνεόμενοι ο ένας από τον άλλον, συνεχίζοντας μαζί την αναζήτηση του κοινού τους ονείρου.

 

Η Αρετή ήταν καλοαναθρεμμένη κόρη μιας οικογένειας με οικονομική επιφάνεια, που δεν είχε παιδευτεί σχεδόν για τίποτα. Σύμφωνα με τα δεδομένα της, θα έπρεπε να ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα της, ώστε να συνεχιστεί η παράδοση. Εκείνη όμως ήθελε να γίνει ζωγράφος. Παρόλο που πέρασε στη σχολή που τελείωσε κι ο πατέρας της, την τελείωσε και βγήκε στην αγορά, ως όφειλε, παρέμενε δυστυχισμένη και άδεια. Μετά από ένα αναπάντεχο επεισόδιο με την υγεία της, αποφάσισε ότι έπρεπε να παλέψει για το όνειρό της, με όποιο κόστος. Ξεκίνησε μυστικά προετοιμασία για τις εξετάσεις στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ), στον ελεύθερο χρόνο της – ο οποίος ήταν πολύ περιορισμένος λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων που είχε. Η θέλησή της όμως να το επιτύχει, της πρόσφερε δύναμη να παλέψει με τις αντιξοότητες που εμφανίζονταν, να υπερβεί τον εαυτό της, να επιβιώσει από τις λιγοστές ώρες ύπνου και εν τέλει να πετύχει στις εξετάσεις εισαγωγής στην ΑΣΚΤ.

 

Ο Έκτορας ήταν γιατρός. Παρόλο που είχε μια αξιόλογη πορεία στην επιστήμη του και έβαιναν όλα καλώς, εκείνος ήθελε να κάνει το κάτι παραπάνω, να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε ανθρώπους που τον είχαν μεγάλη ανάγκη, μιας και θεωρούσε το έργο του ιερό. Επόμενο βήμα του σε αυτό του τον σκοπό, ήταν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ), όπου αναγκάζονταν να φύγει σε αποστολές για μεγάλο χρονικό διάστημα, να παλέψει με πολύ αντίξοες συνθήκες διαβίωσης, να επιβιώσει σοβαρών ασθενειών, κι όμως να παραμείνει στην οργάνωση για πολλά χρόνια, βρίσκοντας πάντα τρόπο να υπερβεί τους φόβους του για να γευθεί την αξία των υπηρεσιών τους σε ανάλογες περιπτώσεις. Να σώσει μια ζωή εκεί όπου χάνονται εκατοντάδες καθημερινά, να τον κεράσουν ένα χουρμά ή να του πλέξουν ένα βραχιόλι από κορδόνια, για το καλό που τους έκανε. Επιστρέφοντας πίσω, πάντα αναλογίζονταν τι ήταν αυτό που του έδινε δύναμη να μάχεται για όλα αυτά και ευχαριστούσε την τύχη του μια ακόμη επιτυχή αποστολή. Μετά από χρόνια, μη μπορώντας να συμμετάσχει σε ανάλογες αποστολές, λόγω ηλικίας και αντοχών, συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στους Γιατρούς του Αιγαίου, όπου έκαναν ανάλογη δουλειά για τους κατοίκους των νησιών, αλλά λιγότερο εκτεθειμένη στους κινδύνους των αποστολών των ΓΧΣ.

 

Όλες οι παραπάνω μικρές ιστορίες καταδεικνύουν τη δύναμη των ηρώων να παλέψουν για κάτι σημαίνον για αυτούς, παρά τις όποιες μικρές ή μεγάλες δυσκολίες. Ποια άραγε να είναι η πηγή αυτής της αέναης ορμής να τα καταφέρουν; Για τον καθένα η αιτία είναι διαφορετική, αλλά οι δυνάμεις ώθησης & η ορμή είναι ίδια. Παρομοιάζει την ορμή εκείνου του μοναδικού σπερματοζωαρίου που κατάφερε να σπάσει τα τείχη του ωαρίου που σε έφερε σε τούτο τον κόσμο. Είναι η ικανότητα τους να ακούν την καρδιά τους, τα θέλω τους, το σκοπό τους και να το προσπαθούν. Όταν μεγαλώνεις σε μια κοινωνία όπου προωθεί την μαλθακότητα και την αδιαφορία, τέτοιες συμπεριφορές φαντάζουν εξωγήινες. Η αναζήτηση των όσων θέλεις και ονειρεύεσαι, απαιτεί τις ανάλογες θυσίες και προσπάθειες. Δεν είναι αναίμακτη. Το πέρασμά σου όμως, θα είναι ουσιαστικό και θα έχει αφήσει κάτι πίσω του, δεν θα είναι ένα ακόμη από τα πολλά. Η πηγή αυτών των δυνάμεων είναι ο καθρέφτης σου και η συνεχή ειλικρινή συζήτηση μαζί του, όσο κι αν πονά. Αν εσύ ο ίδιος δεν είσαι ξεκάθαρος με τον εαυτό σου, γιατί το απαιτείς από τους άλλους και στενοχωριέσαι αν δεν;

 

Ο ναός που αναβλύζει την ορμή που χρειάζεται ο άνθρωπος για να παλέψει για τα όνειρά του ελεύθερος και παραμερίζοντας κάθε εμπόδιο, είναι η καρδιά του, η ψυχή του, ο ίδιος του ο εαυτός. Όσο πιο κοντά έρχεσαι στον αληθινό εαυτό σου τόσο πλησιέστερα αισθάνεσαι στον οίκο του όποιου Θεού, αφού του μοιάζεις πιότερο.

 (Ε.Γραμμένου)