Η
ομορφιά βρίσκεται παντού, αρκεί κάποιος να είναι ικανός να τη δει. Στο χρώμα
του ουρανού, στη βροχή που γλύφει τα φύλλα των δέντρων, στην αγκαλιά ενός
ζευγαριού, στο φιλί ενός παιδιού.
Η
έννοια της είναι αφηρημένη και το τι εστί «όμορφο» είναι υποκειμενικό για τον
καθένα. Οι περισσότεροι άνθρωποι βουτηγμένοι στη μάχη της καθημερινότητας, στο
κυνήγι του προς το ζην και των υποχρεώσεων υπολείπονται χρόνου να σκεφτούν ή να
δουν το ωραίο. Εισέρχονται σε δύσκολα και σκοτεινά μονοπάτια, που ακόμα και η
λάμψη της ομορφιάς δύσκολα τα φωτίζει.
Αξίζει
όμως μια ζωή μέσα στα σκοτάδια; Από την άλλη πλευρά όμως το σκοτάδι είναι
αναγκαίο για να δεις το φως ενός αστεριού. Το φως θεωρείται ζωογόνο από
αρχαιοτάτων χρόνων και πιθανά ενέχει αλήθεια. Για να εκτιμηθεί η αξία του φωτός
και της ομορφιάς, απαιτείται χρόνος σε προσωπικά, κοινωνικά, πνευματικά
σκοτάδια
Είναι
μάλλον ίδιον της ανθρώπινης φύσης να επικεντρώνεται στο άσχημο και να ξεχνά
τελείως το όμορφο που υπάρχει ακριβώς δίπλα.
Τι
καλύτερο όμως από την ομορφιά ενός περιπάτου σε μια παραλία ή την περιπλάνηση
σε ένα κοντινό πάρκο; Η φύση είναι γεμάτη ομορφιές που μπορούν να χρωματίσουν
το ό,τι αλλόκοτο έχουμε μέσα μας. Οι σχέσεις των ανθρώπων επίσης. Χρειάζεται να
επενδύσουμε σε αυτές για να μπορούν να προσφέρουν φωτεινές διεξόδους.
Η
αναζήτηση του ωραίου είναι συνεχής και χρειάζεται προσπάθεια κι από πλευρά μας.
Το έχουμε ανάγκη κι ο καθένας μας καλό θα ήταν να σκεφτεί τι είναι αυτό ή ποιοι
είναι αυτοί, που ζωγραφίζουν τις στιγμές του με πολύχρωμες και αιθέριες
αποχρώσεις, ώστε να φροντίσει να στάξει στην παλέτα της ζωής του όσο
περισσότερες σταγόνες μπορεί. Το ψηφιδωτό της ύπαρξής μας έχει απ’ όλες τις
ψηφίδες, ανεξαρτήτως κάλλους.
(Ε.Γραμμένου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου