Πόθος

Θωρώ τα μάτια σου κι ρίγος διαπερνά το κορμί μου
Στέκομαι δίπλα σου και ιδρώνω
Είσαι κοντά μου, μα τόσο μακριά
Σε ποθώ αλλά δεν σε ‘χω.


Προσπερνάς την καρδιά μου χωρίς οίκτο
και ζωγραφίζεται η σκιά σου στον τοίχο
Αιθέρια κίνηση και πληθωρική
Χωρίς προσχήματα και υποκριτική.


Αναρωτιέμαι γιατί να σ’ αγαπώ, χωρίς να μ’ αγαπάς
και να σε καρτερώ, ενόσω με πονάς
Μα η καρδιά μου πορεύεται άνευ λογικής
αναζητά φλόγα ζωής εν μέσω εποχής κυνικής


Θα σε παρατηρώ χωρίς να ενοχλώ
Θα σε στηρίζω χωρίς να διεκδικώ
Μείνε μαζί μου έστω πλατωνικά
σε θέλω στη ζωή μου για να χτίζω σκηνικά

(Ε. Γραμμένου)