Ο Τζιάκομο Καζανόβα λέει στα απομνημονεύματά του ότι είχε μια διαμάχη με τον Βολταίρο για το τι σημαίνει χαρά της ζωής. Γι’ αυτόν, τον περιπλανώμενο ποιητή της ηδονής, η έννοια υποδήλωνε την ανέμελη πλευρά της καθημερινότητας, αυτήν που βιώνεις κάθε στιγμή με πάθος και διάθεση παιχνιδιού.
Ο φιλόσοφος, από την άλλη πλευρά, έδινε μιαν άλλη διάσταση, μιλώντας για μύηση στο θαύμα του κόσμου, την αυτογνωσία που προκύπτει από το εμπειρικό ταξίδι.
Γεγονός είναι ότι οι απόψεις των δύο ανδρών ξεκινούσαν από την ίδια αφετηρία που τον 18ο αιώνα άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα: από την επιστροφή στο νόημα των αισθήσεων ως οδηγού στην πορεία του ανθρώπου, όπως πρώτος είχε διδάξει ο θαυμαστός φιλόσοφος Επίκουρος τον 4ο αιώνα π.Χ..
Στη «χαρά της ζωής» «γλυκιά ζωή» είναι η μύηση στον κόσμο των απολαύσεων μέσα από το εμπειρικό ταξίδι ή το ταξίδι της εμπειρίας όπως το βιώνει ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά, με τον δικό του προσωπικό τρόπο.
Ένα ταξίδι με άπειρες διαδρομές, γεμάτες απολαύσεις υλικές, ψυχικές, σωματικές, νοητικές, δίχως ενοχές, χωρίς το φόβο της τιμωρίας στην κόλαση που η Εκκλησία κατά τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση εξακόντιζε εναντίον δικαίων και αδίκων.
Απελευθερωμένες, οι αισθήσεις ανοίγουν ένα παράθυρο στη σκοτεινή πλευρά του σύμπαντος. Απελευθερωτικές πια, δημιουργούν δρόμους έρευνας και εξερεύνησης νέων, θαυμαστών πραγμάτων, όπου ο φόβος του θανάτου και της κόλασης δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο.
Γλυκιά ζωή είναι να ζεις το σήμερα με αισιοδοξία, ξέροντας ότι κάποια στιγμή αναμφίβολα θα γεράσεις και θα πεθάνεις, όπως καθετί στη φύση.
Χαρά της ζωής είναι η επιθυμία να ξεφύγει κανείς από τη ρουτίνα που του επιβάλλουν, επιδιώκοντας το διαφορετικό, το καινούργιο, το ασυνήθιστο.
Η πλευρά αυτή, που κάθε άνθρωπος την έχει, προϋποθέτει την κατάκτηση της ελεύθερης βούλησης, το δικαίωμα της επιλογής και ανάγει το προσωπικό μέτρο σε υπέρτατη αξία.
«Κανείς δεν μπορεί να μπει στη θέση μου, να ευχαριστηθεί όπως εγώ, κι έτσι κανείς δεν μπορεί να κάνει κριτική για τις προσωπικές μου επιλογές αν δεν βλάπτω τους άλλους, όλα πρέπει να τα χρησιμοποιούμε εδώ και τώρα. Τις φαντασιώσεις μας, τις ενοχές μας, τις ασυνείδητες ορμές μας, το δικαίωμα να εμπνεόμαστε και να ονειρευόμαστε. Να πράττουμε ως ιδιοκτήτες του εαυτού μας κι όχι όπως οι κάθε λογής “σωτήρες” ή το κράτος επιλέγει για μας».
Η χαρά της ζωής είναι κίνημα ελευθερίας, διαφορετικότητας, γνώσης απέναντι στη μαζικοποίηση. Ένταση και έμπνευση συναισθημάτων που αποτρέπουν τη μετατροπή των ανθρώπων σε φοβισμένες αγέλες ή ρομπότ.
(Βασίλη Καραγιάννη - Περιοδικό Υποβρύχιο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου