Randolph Frederick "Randy" Pausch (October 23, 1960 – July 25, 2008) was an American professor of computer science and human-computer interaction and design at Carnegie Mellon University (CMU) in Pittsburgh, Pennsylvania. Pausch learned that he had pancreatic cancer in September 2006, and in August 2007 he was given a terminal diagnosis: "3 to 6 months of good health left". He gave an upbeat lecture entitled "The Last Lecture: Really Achieving Your Childhood Dreams" on September 18, 2007 at Carnegie Mellon.
Ένα έργο που αναφέρεται στην αξία των ονείρων, της ζωής και της στάσης μας απέναντί της. Ένα πολύ θετικό βιβλίο με βαθιά νοήματα και εξυμνεί την ελπίδα, την αγάπη και των αγώνα για ό,τι θέλουμε πολύ. Ακολουθούν μερικά αποσπάσματα, αλλά αξίζει να το διαβάσετε ολόκληρο.
A very positive book which describes the value of dreams, life and our way of handling the incidents that come up to our lives. It has very deep meanings and praises hope, love and the constant fight for everything we really want to achieve. There are some extracts in Greek language and a translation of some in English. Its really worth buying and read it with passion till the end! You can watch the Last Lecture live or download its text.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ (EXTRACTS)
«…αν μπορείς να βρεις ένα άνοιγμα, μάλλον θα μπορέσεις να βρεις και έναν τρόπο να πετάξεις προς αυτό...»
«…Πρέπει να θέσεις τις βάσεις, αλλιώς το εντυπωσιακό οικοδόμημα σου δε θα μπορεί να στηριχτεί…»
“…And that’s a really good story because it’s all about fundamentals. Fundamentals, fundamentals, fundamentals. You’ve got to get the fundamentals down because otherwise the fancy stuff isn’t going to work…”
«…Όταν τα κάνεις θάλασσα και κανείς δεν ασχολείται μαζί σου, αυτό σημαίνει ότι δεν ελπίζουν πια σ’ εσένα»
“…When you’re screwing up and nobody’s saying anything to you anymore, that means they gave up. And that’s a lesson that stuck with me my whole life. Is that when you see yourself doing something badly and nobody’s bothering to tell you anymore, that’s a very bad place to be. Your critics are your ones telling you they still love you and care…”
«…Η επιμονή είναι αρετή, αλλά δε χρειάζεται πάντα να ξέρουν όλοι πόσο σκληρά προσπαθείς για κάτι…»
«…Οι τοίχοι υπάρχουν για κάποιο λόγο. Δε βρίσκονται εκεί για να μας κρατήσουν απ’ έξω. Οι τοίχοι υπάρχουν για να μας δώσουν την ευκαιρία να δείξουμε πόσο πολύ θέλουμε κάτι…μερικές φορές οι πιο αδιαπέραστοι τοίχοι δεν είναι φτιαγμένοι από τούβλα αλλά από σάρκα…Υπάρχουν για να σταματούν τους άλλους ανθρώπους….»
“…But remember, the brick walls are there for a reason. The brick walls are not there to keep us out. The brick walls are there to give us a chance to show how badly we want something. Because the brick walls are there to stop the people who don’t want it badly enough. They’re there to stop the other people. Remember brick walls let us show our dedication. They are there to separate us from the people who don’t really want to achieve their childhood dreams. Don’t bail. Some brick walls are made of flesh…”
«…Οι άνθρωποι είναι πιο σημαντικοί από τα αντικείμενα. Ένα αυτοκίνητο, ακόμα και ένα ολοκαίνουργιο κόσμημα σαν το δικό μου, είναι απλώς ένα αντικείμενο…»
«…Καθ’ όλη τη διάρκεια της δοκιμασίας δε νομίζω ότι είπαμε ποτέ ο ένας στον άλλο: “Αυτό δεν είναι δίκαιο”. Απλώς συνεχίσαμε. Αναγνωρίσαμε ότι υπήρχαν πράγματα που μπορούσαμε να κάνουμε για να επηρεάσουμε το αποτέλεσμα με θετικό τρόπο…και τα κάναμε. Χωρίς να το εκφράσουμε ποτέ με λόγια η συμπεριφορά μας έλεγε: “Βάλε μπρος και ξεκίνα”…»
«…Το να στέλνεις ανθρώπους στο φεγγάρι είναι κάτι που μας εμπνέει όλους να αγγίξουμε το μέγιστο των ανθρώπινων δυνατοτήτων, κάτι που τελικά θα οδηγήσει στην επίλυση των μεγαλύτερων προβλημάτων μας. Δώστε στον εαυτό σας την άδεια να ονειρεύεται. Τροφοδοτήστε και τα όνειρα των παιδιών σας. Μερικές φορές αυτό μπορεί να σημαίνει ότι θα τους επιτρέψετε να πάνε λίγο πιο αργά για ύπνο…»
«…Προτιμώ πάντα κάποιον έντιμο από κάποιον δημοφιλή, γιατί το να είσαι δημοφιλής είναι κάτι βραχυπρόθεσμο, ενώ το να είσαι έντιμος είναι μακροπρόθεσμο.
Η εντιμότητα είναι ιδιαίτερα υποτιμημένη. Αφορά τον πυρήνα των ανθρώπων, ενώ οι δημοφιλείς προσπαθούν να σε εντυπωσιάσουν μένοντας στην επιφάνεια.
Οι “δημοφιλείς” άνθρωποι λατρεύουν τις παρωδίες. Δεν υπάρχει όμως αιώνια παρωδία, έτσι δεν είναι; Σέβομαι περισσότερο τον έντιμο άνθρωπο ο οποίος κάνει κάτι που θα διαρκέσει για πολλές γενιές, ακόμα κι αν οι δημοφιλείς άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη να το διακωμωδήσουν…»
«…Το να γίνεις Αετός (η ανώτατη τιμητική διάκριση του αμερικάνικου προσκοπικού συστήματος, αντίστοιχη με τον τίτλο του Προσκόπου του Έθνους στην Ελλάδα) είναι ίσως το μόνο πράγμα που έχεις κάνει στα δεκατέσσερα και μπορείς να το συμπεριλάβεις στο βιογραφικό σου στην ηλικία των πενήντα – και ακόμα και τότε εντυπωσιάζει…»
«…Πάρα πολλοί άνθρωποι πορεύονται στη ζωή παραπονούμενοι συνεχώς για τα προβλήματά τους. Πάντοτε πίστευα ότι, αν διοχέτευες στην επίλυση του προβλήματος το ένα δέκατο της ενέργειας που καταναλώνεις στα παράπονα, θα έμενες έκπληκτος από το πόσο καλά μπορεί να εξελιχτούν τα πράγματα…»
«…Το να παραπονιέσαι δεν αποδίδει ως στρατηγική. Όλοι έχουμε περιορισμένο χρόνο και ενέργεια. Ο χρόνος που περνάμε γκρινιάζοντας δύσκολα θα μας βοηθήσει να πετύχουμε τους σκοπούς μας. Και σίγουρα δε θα μας κάνει πιο ευτυχισμένους…»
«…Το να μπορείς να δουλέψεις καλά σε μια ομάδα είναι ζωτική και απαραίτητη ικανότητα τόσο στον επαγγελματικό στίβο όσο και στην οικογένεια…»
«…Μου πήρε καιρό, αλλά τελικά το κατάλαβα. Όταν πρόκειται για άντρες που ενδιαφέρονται ερωτικά για σένα, είναι πραγματικά απλό. Απλώς αγνόησε ό,τι λένε και πρόσεξε μόνο τι κάνουν…»
«…Η τύχη είναι αυτό που συμβαίνει όταν η προετοιμασία συναντάει την ευκαιρία…»
“…Luck is truly where preparation meets opportunity…”
«…δεν έχει σημασία πόσο δυνατά χτυπάς, αλλά πόσο δυνατά σε χτυπάνε και συνεχίζεις να προχωράς…»
«…Εμπειρία είναι αυτό που αποκτάς όταν δεν έχεις αποκτήσει αυτό που ήθελες…Είναι μια φράση που αξίζει να τη σκεφτόμαστε κάθε φορά που πέφτουμε πάνω σε τοίχο ή βιώνουμε μια απογοήτευση. Είναι επίσης μια υπενθύμιση ότι η αποτυχία δεν είναι απλώς ανεκτή, συχνά είναι απαραίτητη… Το άτομο που έχει αποτύχει συνήθως ξέρει πώς να αποφύγει μελλοντικές αποτυχίες. Ο άνθρωπος που έχει γνωρίσει μόνο επιτυχίες είναι πιο πιθανό να μην αντιληφθεί τις παγίδες.
Εμπειρία είναι αυτό που αποκτάς όταν δεν έχεις αποκτήσει αυτό που ήθελες. Και η εμπειρία συχνά είναι ό,τι πολυτιμότερο έχεις να προσφέρεις…»
«…Το να δείχνεις ευγνωμοσύνη είναι ένα από τα πιο απλά αλλά πιο ισχυρά πράγματα που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος για κάποιον άλλο. Και, παρά την αγάπη μου για την αποδοτικότητα, πιστεύω ότι τα καλύτερα ευχαριστήρια σημειώματα είναι αυτά που γράφονται με παλιομοδίτικο τρόπο, με χαρτί και στιλό…Παρά τα όσα συμβαίνουν τώρα στη ζωή μου και την ιατρική μου θεραπεία, ακόμα προσπαθώ να γράφω χειρόγραφα σημειώματα όταν πρέπει. Είναι απλώς ευγενικό να το κάνω. Και ποτέ δεν ξέρεις τι θαύμα μπορεί να συμβεί όταν το σημείωμα φτάσει στο ταχυδρομικό κουτί κάποιου…»
«…Πολλοί άνθρωποι αναζητούν το σύντομο δρόμο. Εγώ ανακάλυψα ότι ο πιο σύντομος δρόμος είναι ο μακρύς, που συνοψίζεται σε δυο λέξεις: σκληρή δουλειά.
Έτσι όπως το βλέπω εγώ, αν δουλεύεις περισσότερες ώρες από κάποιον άλλο, κατά τις ώρες αυτές μαθαίνεις περισσότερα για το αντικείμενό σου. Αυτό μπορεί να σε κάνει πιο αποτελεσματικό, πιο ικανό, ακόμα και πιο χαρούμενο. Η σκληρή δουλειά είναι σαν τον ανατοκισμό στην τράπεζα: Η ανταμοιβή συσσωρεύεται πιο γρήγορα…»
«…Άλλος ένας τρόπος για να είσαι προετοιμασμένος είναι να σκέφτεσαι αρνητικά.
Ναι, είμαι ένα τρομερά αισιόδοξο άτομο. Αλλά, όταν προσπαθώ να πάρα μια απόφαση, συνήθως σκέφτομαι τη χειρότερη δυνατή περίπτωση. Το αποκαλώ “ο παράγοντας Βορά των Λύκων”. Αν κάνω κάτι, ποιο είναι το πιο τρομερό που θα μπορούσε να συμβεί; Θα μπορούσαν να με φάνε οι λύκοι;
Αυτό που σου επιτρέπει να είσαι αισιόδοξος είναι το να έχεις εναλλακτικό σχέδιο για την περίπτωση που όλα πάνε κατά διαόλου. Υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία δεν ανησυχώ επειδή έχω ένα σχέδιο σε περίπτωση που συμβούν. “…Όταν βγαίνετε στη ζούγκλα, το μόνο στο οποίο μπορείτε να βασίζεστε είναι αυτό που έχετε μαζί σας”…»
«Όταν ζητάς συγνώμη, δεν ισχύει το “ή περνάς ή κόβεσαι”. Όταν ζητάς συγνώμη, οποιαδήποτε επίδοση κάτω από το άριστα είναι απαράδεκτη.
Συγνώμες ανειλικρινείς ή με μισή καρδιά είναι συνήθως χειρότερες από το να μη ζητάς καθόλου συγνώμη, γιατί οι αποδέκτες τις βρίσκουν προσβλητικές. Αν έχεις κάνει κάτι λάθος στα πάρε δώσε σου με κάποιον άλλο, είναι σαν να υπάρχει μια πληγή στη σχέση σας. Μια καλή συγνώμη είναι σαν αντιβιοτικό, μια κακή συγνώμη είναι σαν να τρίβεις αλάτι στην πληγή… Αν οι άλλοι σου χρωστάνε μια συγνώμη και η δική σου απολογία είναι σωστή και ειλικρινής, και πάλι ίσως να μην έχεις νέα τους για λίγο καιρό Στο κάτω κάτω, τι πιθανότητες υπάρχουν να φτάσουν στη σωστή συναισθηματική κατάσταση για να απολογηθούν ακριβώς τη στιγμή που θα νιώσεις έτσι κι εσύ; Οπότε πρέπει απλώς να έχεις υπομονή… Η υπομονή σου θα εκτιμηθεί και θα ανταμειφθεί…»
«…“Αξίζεις ό,τι και ο λόγος σου”. Η ειλικρίνεια δεν είναι απλώς ηθικά σωστή, είναι και αποτελεσματική. Σε ένα πολιτισμό όπου όλοι λένε την αλήθεια μπορείς να γλιτώσεις πολύ χρόνο από την επαλήθευση… Οι άνθρωποι λένε ψέματα για πολλούς λόγους, συχνά επειδή νομίζουν ότι έτσι θα πετύχουν αυτό που θέλουν με λιγότερο κόπο. Αλλά, όπως πολλές κοντόφθαλμες στρατηγικές, είναι αναποτελεσματική μακροπρόθεσμα. Συναντάς ξανά κάποιους ανθρώπους αργότερα και θυμούνται ότι τους είπες ψέματα. Και το λένε σε πολλούς άλλους…»
«…Αν κατορθώσεις να ισορροπήσεις ανάμεσα σε δυο κουλτούρες, ίσως μπορέσεις να αξιοποιήσεις τα καλύτερα στοιχεία από του δύο κόσμους…»
«…Έχει ενδιαφέρον τι μυστικά αποφασίζεις να αποκαλύψεις στο τέλος της ζωής σου.
Θα έπρεπε να διηγούμαι αυτή την ιστορία εδώ και χρόνια, γιατί το ηθικό δίδαγμα είναι: αν θέλεις κάτι πάρα πολύ, ποτέ μην το βάζει κάτω – και να δέχεσαι μια ώθηση όταν σου την προσφέρουν.
Οι τοίχοι υπάρχουν για κάποιο λόγο. Όταν τους υπερβείς – ακόμα κι αν κάποιος χρειαστεί ουσιαστικά να σε εκτοξεύσει από πάνω τους! - μπορεί να αποδειχτεί χρήσιμο στους άλλους το να τους πεις πώς τα κατάφερες…»
«…Τα δικαιώματα πρέπει να πηγάζουν από κάπου, και συνήθως πηγάζουν από την κοινότητα. Σε αντάλλαγμα, όλοι μας έχουμε ευθύνη απέναντι στην κοινότητα. Κάποιοι το αποκαλούν αυτό “κοινοτιστικό” κίνημα, αλλά εγώ το αποκαλώ κοινή λογική…»
«…όταν συνδεόμαστε με τους άλλους, γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι…»
«…Μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι απλώς να ρωτήσεις, και αυτό μπορεί να οδηγήσει στην πραγματοποίηση όλων σου των ονείρων…»
«…Κατά τη γνώμη μου, δουλειά των γονιών είναι να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να νιώθουν χαρά για τη ζωή και να τους προσφέρουν μεγάλη ώθηση να ακολουθήσουν τα δικά τους όνειρα. Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τα βοηθήσουμε να αναπτύξουν τα δικά τους προσωπικά εργαλεία για να τα καταφέρουν…Θέλω να βρουν το δικό τους μονοπάτι προς την ολοκλήρωση… Το μόνο που θα παρότρυνα τα παιδιά μου να κάνουν θα ήταν να βρουν το δρόμο τους με ενθουσιασμό και πάθος…»
«…Λοιπόν, η σημερινή ομιλία ήταν για την επίτευξη των παιδικών ονείρων, αλλά καταλάβατε την προσποίηση με το κεφάλι; Το θέμα δεν είναι πως θα πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου, είναι πως θα ζήσεις τη ζωή σου. Αν ζήσεις τη ζωή σου με σωστό τρόπο, το κάρμα θα κανονίσει τα υπόλοιπα. Τα όνειρα θα έρθουν σ’ εσένα.
Αντιληφθήκατε τη δεύτερη προσποίηση; Η ομιλία δεν ήταν μόνο για όσους βρίσκονταν στην αίθουσα. Ήταν για τα παιδιά μου….»
“…So today’s talk was about my childhood dreams, enabling the dreams of others, and some lessons learned. But did you figure out the head fake? [dramatic pause] It’s not about how to achieve your dreams. It’s about how to lead your life. If you lead your life the right way, the karma will take care of itself. The dreams will come to you.
Have you figured out the second head fake? The talk’s not for you, it’s for my kids. Thank you all, good night…”
Δείτε ζωντανά την ομιλία του καθηγητή στα αγγλικά
See live the Last Lecture of Prof. Pausch
Κατεβάστε την ομιλία του καθηγητή στα αγγλικά
Download the Last Lecture text of Prof. Pausch
